خود کرده را تدبیر نیست

چی بگم.....شاید الان هم یکی از اون موقعیت هاس که باز باید یگم حتما خدا پشتش چیز بهتری می خواهد برام که الان دارم سختس می کشم.....

بدون شک مقصر اصلی اش معلومه......اول از همه خومم با تصمیماتم....دومی خودش می دونه....نه مطمئنم نمی دونه...بگذریم..

اما بازم موندم به کار پدر مادرم....شاید من پر توقعم.....اما من تو این شرایط چیزای مهم تری از نیش و کنایه و تحقیر لازم دارم....

همیشه تو شرایط سخت همین عکس العمل را داشتند....همین باعث میشه همیشه ازشون فرار کنم....با هاشون نباشمو از بودن با هاشون استرس بگیرم...

من دارم شرایط سختی را می گذرونم مثل تمام این ۴ سال گذشته و بقیه همه خودشونو خواب گرفتن.....

اما چیزی که بیشتر ازارم میده اینکه اون چیزس که الان هستم تو سن ۲۴ سالگی چیزی نیس که حقمه...چیزی نیس که می خواستم....چیزی نیس که با هاش احساس راحتی کنم...

من دوس دارم فعال باشم..اما نیستم...دوس دارم درس بخونم اما نمی خونم...دوس دارم ورزش کنم اما نمی کنم...دوس دارم پولدار باشم اما نیسم..................

اقا الان وبلاگ دکتر احمد نیا رو خوندم......حسودیم شددددددمی خواهم مثل اون باشم.....

ازش خوشم می اید.................

پ.ن:دکترhttp://ahmadnia.net/blog الان بارسلون است.....منم می خواهم استاد دانشگاه باشممممم

من رشته ام رو دوس ندارم ...اصلن توش موفق نیسممممممم