من و اینده

دختر عموم که تا پارسال دیپلم تجربی داشت...تو این چند وقته شده مربی کامپیوتر در اموزشگاه و خانم مهندس و البته الان بهم خوب ررسید که مربی نمونه شده..خوب صد البته که مبارکش باشه ...نه اینکه بهش حسودی کنم نه اما میگم اخه این چه مملکتی است که ما رفتیم 4 سال جون کندیم تا لیسانسمون گرفتیم و شدیم مهندس یکی در عرض 6 ماه فوق دیپلم کامپیوتر می گیره اونم میشه مهندس....البته ای سی دی ال و رایانه کار درس دادن مهندس بودن نمی خواهد و البته واسه کسی تو شرایط ایشون که بعد از 10-12 سال زندگی مشترک و دیپلمه و خانه دار بودن حالا شده خانم مهندس و مربی نمونه واقعا عالی است و باید بهش تبریک گفت اما ................یه جورایی هم از دست خودم ناراحتم که همچنان دارم دور خودم می چرخم و گیج می زنم......فردا شب هم خونه همین دختر عموم شام دعوتیم و با ز اضافه وزنم یادم اومده..اخه من چی وشم که اضافه وزن دیده نشه و برازنده ام باشه..با با منم دیگه شلی رو از حد گذزوندم..... سارا تو وبلاگش پست خیلی جالبی گذاشته توصیه می کنم خانوم ها حتما بخونبن........................

. پ.ن۱:چقدر خوب است که کارات را بنویسی .....همه انجام می شوند اینو بار ها و بارها امتحان کرده بودم اما دوباره به علت اینکه کلی کار عقب افتاده داشتم امتحان کردم....هر کاری که انجام میدی علامت می زنی و این باعث میشه دوباره چشمت به لیست کارهایت بیفته و توی ذهنت براشون برنامه ریزی کنی و انجامشون بدی و بار بارها دوباره نروند تو لیست کارهای عقب افتاده ات

پ.ن2: احتیاج به یک بازسازی و باز بینی اساسی در مورد خودم دارم..نمی دونم چه جوری و از کجا شروع کنم