سلام....
واقعا امید است که آدم رو زنده نگه میداره...حتی یه امید کوچیک....
سه شنبه بلاخره رفتم خونه مامانی ام تا بهم یاد بده چه جوری واسه خودم دامن بدوزم...راستش از بچگی هم هیچ علاقه ای به خیاطی نداشتم(الانم ندارم) تا اینکه پارسال که کلاس پداگوژی(تربیت مربی) میرفتم خانم هایی بودند که مربی خیاطی بودند و عامل محرک برا من شدند گفتم بد نیس آدم حداقل بتونه واسه خودش یه دامن بدوزه...گذشت تا حالا که واقعا بیکارموووو حوصله ام سر میره ....
فردا دوباره میرم....دامن ساده و ترک رو بهم یاد داده....یه پارچه خوشگل خریدم که مدل ترک بریدمش....فردا میرم رو دوخت....(من تا حالا اصلا دست به چرخ خیاطی نزدم)اما خدایی کار سختی است یعنی باید خیلی علاقه داشته باشی چون خیلی حوصله و دقت میخواهد که من اصلا ندارم
راستی می خواهم یه بخار شور بخرم....میشه راهنماییم کنید تا از تجربیاتتون بهره مند شوم؛؟
سلام اگه وقت شما خالییه میتونید کتاب خونی رو شروع کنید سخت نگیرید عادت می کنید.راستی با مطلبتون در مورد امید موافقم.موفق باشید
من لینکت کردم .
ممکنه دیر به دیر سر بزنم. چون واقعا وقت نت اومدن ندارم.
هر موقع آپ کردی خبرم کن
خوش باشی دوست جدید من